-Mehmed Câvid’e-

Bu şimdiki âlemlerden pek uzaklara gitmiştik; mazi ile aramızda ebedî fırtınalarla cenkleşen büyük denizler vardı. Şimdi her şey yeniydi: Hatta kalplerimiz, hatta hislerimiz, hatta ilk günlerde kubbe-i saf ve laciverdisi altında misafir olduğumuz sema-yı mükevkeb bile yeniydi. (…)

(…)

-16 Teşrinievvel 1314-

Muhayyilenin en çok faaliyeti çocuklarla mecnunlarda görülür. İcra-yı bedenimizden birinin fıkdan veya noksanı diğerlerinin hadd-i tabiisinden fazla tevsiine medar olduğu gibi melekât-ı akliyemizden birkaçının sönüklüğü de mütebakisinin fevkalmutat parlaklığına sebep oluyor.

(…)