Üşenmeden beş mühim nokta üzerine tertip buyurulup sekiz sayfada cem olunan intikadname-i üstadanelerini fart-ı ihtiras ve ihtiram ile aldım.

En güzide bir ceride-i edebiyenin sayfalarına pirayiş verecek kadar âlimane, vakıfane yürütülmüş olan o muhakemat-ı bercestenin mütalaasındaki zevk-i ruhaniye payan mı tasavvur olunur?

(…)

İlk nokta-i istizah: “Hengâme-i İftirak” makalesinde hayalperest olduğumu bilmünasebe zikir ve ilan ettiğim için beni bir daha hakikatperest sıfatıyla tavsif etmek hata olacağının hususi bir muterize içinde gösterilmiş olmasıdır.

Evet efendim, hayalperestim. Fakat hayalperestanın hakikatperestlikle münasebeti olamayacağı hakkındaki zehabın isabetini kim tasdik edecek? Şimdi, hakikate müstenit olmayan hayalat, hayalattan madut olamamak hikmet-i tabiiye hikmet-i felsefe ve bahusus hikmet-i tıbbiye muktezasındandır. Onun içindir ki tıp erbabı hakikate müstenit olmayan hayalata hayalat değil, hurafat demişler.

(…)

Hastaneden  – 10 Eylül 313