[İmza: E. Courtois, Charpentie]

Mutadımdır, her Pazar öğleden sonra saat bire kadar evde bulunurum. Çünkü Perşembe günü İstanbul’dan hareket eden sürat katarı Servet-i Fünun’ı bana tam bu saatte teslim eder. Vatan-cüda bulunanlar memleketlerine müteallik havadise müştaktırlar. Bunun için gazeteyi alır almaz acele sayfalarını kesip muhtasaran bir göz gezdiririm. Tuhaftır, kaç haftadan beri İstanbul Postası kısmında havaların elan düzelemediğinden ve ilkbahar gelip geçtiği halde henüz Kâğıthane’de güzel bir kuzu yemek nasip olmadığından bahis ediliyor. Hâlbuki her sene bu vakitler erbab-ı zevk ve tenezzüh eyyam-ı tatiliyeyi sabırsızlıkla bekler ve kayıklar, arabalar daha iki gün evvel kiralanarak Kâğıthane’nin Göksu’nun yeşil çimenleri üzerinde gezer eğlenirlerdi.  Hatta evvelki sene biz burada tahtessıfır şiddetli soğuklar altında titreyip dururken şehrimiz zevk-perestanı Silahtar Ağa sularında gülüp oynuyorlardı.

(…)