Ramazan-ı gufran-nişan – İftar – Mekûlat – Yumurtanın havass-ı gıdaiye ve kuvve-i hazmiyesi – Tatlılar – Baharlar – Tuz, Karabiber – Karanfil, Tarçın – Turşular, Ekşiler – Baharların nef’i ve zararı – Mevsim-i şitada ramazan – Mevsim-i şita ramazanında mekûlât ve meşrubat.

Ramazan-ı gufran-nişanda gündüzleri ibadat ve taat ile meşgul olan halk akşama doğru iftarı düşünür, emr-i rabbaniyi ifa etmek üzere ezana kadar nefsini mahrum ettiği mekûlat ve meşrubatı tedarik eder, iştiha-aver bir surette tanzim ve tertibe çalışır; bu da günah değildir.

(…)

Sofra adabından iftarın şerafetinden bahsetmek bizim salahiyetimiz dâhilinde değildir. Zeytin tanesiyle bozulan orucu müteakip pastırmadan, peynirden, tatlılardan mürekkep iftariyeden ve türlü türlü simitlerden alınan lokmalara da karışmak istemeyiz. O bir âdettir, âdet-i milliyedir, milliyet tatlıdır.

(…)

[354 numaralı nüshadan beri mabad]

Çadırın kenarında şu satırların kayıt ve zaptıyla iştigal ederken bir aralık gözüme tuhaf bir manzara ilişti: Salih Çavuş su başında gömleğini yıkamakla meşgul bir bedevinin ensesine doğru güneşe bir şey tutuyordu, derken bedevi birden bire elini bu yanına götürerek yerinden fırladı.

(…)

(Mabadı var)
Yaveran-ı Hazret-i Şehriyariden
Piyade Miralayı Sadık El-Müeyyed