Kadınlara ve Aşka Dair

Kadınlar kâh can sıkıntısından kâh hod-füruşluktan, bazen bir rikkat-i hissiyeden bazen hiçbir şey için bir kuvve-i meçhuleye mağluben, meshuren severler ki aşk-ı hakiki ancak bu son kısımda gizlidir.

Kadınların sukutunda ulviyet, zaafında kuvvet vardır.

Aşk kadınlara mahrum oldukları fetaneti verir; erkeklerden de malik oldukları zekâveti alır.

(…)

Hicab-ı masumanede, bir hafif kadının cilvelerinden ziyade hissiyatımız için tehlike mündemiçtir.

Şekspir [William Shakespeare]

(…)

Hamdi Beyzade Osman Adil Beyefendinin son eseridir. Zarafet ve mümtaziyet-i irfanı müsellem olan bu edib-i necip evvelce neşredilen Vanda romanında göstermiş olduğu kudret-i mahsusa-i tahkiyenin bu defa fevkine çıkmış, bize hakikaten şayan-ı takdir ve mütalaa iki hikâye yazmıştır. Üstat Ekrem’in büyük bir ders-name-i edep olan takriz-i beliğiyle bir mukaddimeyi ve o iki hikâye-i nefiseyi ihtiva eden bu nüsha-i güzidenin daha kabından, suret-i tertip ve tabından başlayan hususiyet-i rakika her sahifesinde, her satırında nümudar olarak son kelimesine kadar devam ediyor. Eser için büyük bir meziyet de “evlad-ı şüheda” namına yazılmış olmasıdır. Adil Beyefendi’yi muvaffakiyet-i edebiyeleri kadar şu fikr-i ulvi-i kadirşinasanelerinden dolayı da tebrik eder ve eserlerini hassaten bedayi-cuyan erbab-ı mütaalaya tavsiye ile kesb-i fahr eyleriz.