Baron Banfi’nin [Dezső Bánffy] istifası üzerine tayin kılınmış müşahir-i siyasiyundandır.
-17 Temmuz 1314-
-Süleyman Nesib’e-
-Mudanya, 20 Şubat 1314-
-Kardeşim Cahit’e-
-2 Mart 1314-
Ali
Bu yaz beraber tenezzühlerimizin bir hatırası olmak üzere geçen haftaki “Koruda” makalesini Ali’ye hediye eden kalemin bu hafta da o muazzez arkadaşın gaybubet-i ebediyesinden mütevellit gözyaşlarına bir mizab-ı tahassür olacağını kim tahmin ederdi? Fakat bizim şu âciz tahminlerimizle istihza eder gibi duran cilve-i şüun böyle en acı ihtimallere vücut vermekle sanki bir zevk buluyor. İstikbal için birlikte ümitler bina edilmiş, şu ömr-i zaif-i beşer ebediyete mütehammil gibi birlikte birçok emeller beslenmiş o refik-i şebab, Ali, işte bugün Süleymaniye’de sevgili anneciğinin yanında bizim gibi fanilerin ızdıraplarından, mücadelelerinden azade, yatıyor; ve biz bu zıya-ı elimi hiçbir vakit telafi edemeyeceğimize emin olduğumuz hâlde ağlıyoruz. Bu şiddet-i teessür arasında birlikte geçen bir hayat-ı uhuvvet-kâranede en küçük teferruatıyla canlanarak Ali’yi kaybetmekle ne dil-hıraş ne samimi bir felakete düçar olduğumuzu bütün acılığıyla ihsas ediyor.
(…)
-1 Mart 1315-