Geçip şehr-i mübarek neş’e ve feyz-i ibadetle

Kulub-ı ehl-i iman oldu revnakyab-ı kudsiyet;

Gelip ıyd-ı mualla yümn ve ikbal ve saadetle

Lika-yı dehri eyler cennet-âsâ garka-yı behcet

        Hakikat, eyyam-ı mübarekenin böyle teakub ve tevali-yi meserret iştimali refahiyet-i hâl ve huzur-bal ile mazalle-nişin saye-yi rab-i mutaal olan bahtiyar-ı ahali için her an hayatı ıyd-ı ender ıyd add ettirecek bir vesile-i celile değil midir? Böyle evan-ı mübarekede elsine-i ubudiyet ediye-yi ömr ve iclal velinimet-i bi-minnet ile meşgul, edilen dualar ise dergah-ı icabet-penah-ı kibriyaya vusul ile rehin-i kabul ve husul olmak tabiidir. (…)